Merhaba sevgili dostlar; uzun bir aradan sonra tekrar sizlerleyim.

Öncelikle geçmiş Kurban Bayramınızı tebrik eder hayırlara vesile olmasını temenni ederim.

Sevgili dostlar; sizlere Kurban Bayramı öncesi Arefe gününden bir gün öncesi başımdan geçen bir anımı sizlerle paylaşmak istedim. Ermenek'e yolculuk yapacağım ama bilet bulamadım. Bir tanıdık sayesinde muavin koltuğuna oturacaktım ama benden hariç 6-7 kişi daha var. Neyse ara yere sıkıştık daha sonrasında otobüsün alt tarafında bagaj diye tabir edilen yere uzun yol şoförlerinin dinlendiği yataklı, yastıklı, yorganlı yer yapmışlar ve 2 kişi olduğunu gördüm. 30-40 cm arasında küçük pencere koymuşlar Mut'a kadar 3 kişiyle gittik. Mut'ta 3 kişi daha aramıza katıldı ve yaklaşık 2,5 saat kadar 6 kişiyle gittim. Tanımadığım 5 kişi birbirimizi boğazlasak kimsenin haberi olmaz. Alan daraldı nefes almak güç olmaya başladı.  Muavin servise başlayacak kimseye birşey sormadı, açık olan kapıyı kapattı, içimizden biri en sonunda patladı ve muavinden su istedi. Allah'tan istedi de bir bardak su bari içtik ve su içerken başımı öne eğip düşündüm.

Paramızla rezil olduk, kendimi kaçak mülteci gibi  hissettim. Oysa bir koltuk parası ödemiştik. Emenek'e 10 kilometre kala normal koltuğa oturduk, hayatımda ilk defa böyle bir yolculuk yaptım. Hiç unutmayacağım ve unutamayacağım bir anı oldu benim için. Siz siz olun her zaman biletinizi zamanında alın rahat yoluculuk yapın. Saygı ve sevgilerimle.
Zafer ÖZKAY