Karaman'da 12 yaşına kadar yatağa bağımlı halde yaşayan, fizik tedavi sayesinde hareket etmeye başlayıp, ilkokul, ortaokul ve lise eğitimi tamamlayan 22 yaşındaki Ayşe Kıyak, üniversite sınavına hazırlanıyor. Doğuştan serebral palsi hastası Ayşe Kıyak, 12 yıl yatağa bağımlı halde yaşadı. Vücudunu kıpırdatamayan ve tüm ihtiyaçları annesi tarafından karşılanan Ayşe'nin hayatı, fizik tedaviye başlamasıyla değişti. Tedaviye kısa sürede cevap veren Ayşe, zamanla ellerini ve kollarını oynatmaya başladı. İl Milli Eğitim Müdürlüğünce evde eğitim hizmeti kapsamında 6 sene önce görevlendirilen öğretmeninden okuma yazmayı öğrenen Kıyak, azmi ve çalışkanlığı sayesinde ilkokul, ortaokul ve lise eğitimini tamamladı. Üniversite sınavına hazırlanan Ayşe, bir çok ihtiyacını kendisi karşılıyor, akülü aracıyla istediği yere gidebiliyor. "Çaba gösterirlerse aşamayacakları engel yok" Ayşe Kıyak yaptığı açıklamada, fizik tedaviyle adeta yeniden dünyaya geldiğini söyledi. Önceden insanlardan utandığını, yaşamak bile istemediğini ifade eden Kıyak, şunları anlattı: "Tedaviden önce hiçbir işimi kendim göremiyordum. Kıpırdayamıyordum bile. Artık çok şükür her işimi yapmaya çalışıyorum. Eskiden dışarıya çıkmaya çekiniyordum, şimdi akülü aracımla istediğim yere gidiyorum. Engelli arkadaşlara tavsiyem, hayata bağlansınlar. Çaba gösterirlerse aşamayacakları engel yok. Okuma yazma bilmiyordum. İlkokulu, ortaokulu, liseyi bitirdim. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorum." Hedefinin tıp sekreterliği eğitimi alarak hastanede çalışmak olduğunu dile getiren Kıyak, evinin bulunduğu apartmana, babasının tahtadan yaptığı seyyar rampa ile girerken zorlandığını, girişe bir rampa yapılmasının hayatını kolaylaştıracağını ifade etti. "Artık yürüyebileceğine bile inanıyorum" Anne Kamuran Kıyak, kızının fizik tedaviye daha erken yaşlarda başlamadığı için büyük pişmanlık yaşadıklarını aktardı. Hiç hareket edemeyen, yemeğini yiyemeyen kızının şimdi evde kısıtlı da olsa hareket edebildiğine değinen Kıyak, şöyle dedi: "Akülü aracıyla her yere gidebiliyor, oturup kalkabiliyor. Bilgisayar kullanabiliyor. Okuma yazma bile bilmezken, şimdi üniversite sınavına hazırlanıyor. İnşallah onu da başaracak. Engelli çocuğu olanlar, onları evlerinde saklamasın. Çocuklarını toplumun içine çıkarsın. Sosyalleşmeleri için çaba göstersin. Engellerini aşmasına yardımcı olsun. Görecekler ki çocukları tüm engelleri aşacak. Ben kızımdaki değişikliği görünce çok seviniyorum. Bana yıllar önce 'Ayşe çarşıda kendi başına gezecek' deseler inanmazdım. Şimdi artık yürüyebileceğine bile inanıyorum. Toplumumuz da engellileri dışlamasın. Herkes bir gün engelli olabilir. Bazı şeyleri başımıza gelmeden anlamamız gerekiyor."