Her sabah aynı telaş, aynı tedirginlik.
Gözümüz yolda, kulağımız otobüs sesinde. Ama bazen ses gelmiyor, bazen otobüs. Küçük bir şehirde yaşıyoruz ama ulaşmak her geçen gün daha da zorlaşıyor. Karaman’da yaşamak kolay sanılıyor, çünkü “her yer birbirine yakın” diyorlar. Oysa biz her sabah o “yakın” yerlere ulaşmak için saatlerce bekliyoruz.
Bir üniversite öğrencisi olarak sabah derse geç kalmamak için evden çok erken çıkmak zorundayım. Otobüs saatlerini ezberledim, çünkü birini kaçırırsam diğeri belki yarım saat sonra geliyor. Aynı durakta bekleyen lise öğrencileri, stajyer gençler, KPSS’ye hazırlananlar, çalışanlar… Hepimiz aynı sıkışıklık içinde bir yere yetişmeye çalışıyoruz. Ama en kötüsü ne biliyor musunuz? Her gün bir otobüsün içinde ya da durağın kenarında beklerken sadece dakikalarımızı değil, umutlarımızı da yitiriyoruz.
👥 Gençler Geri Çekiliyor
Karaman'da birçok genç, sosyal hayata karışmak yerine evde kalmayı tercih ediyor. Çünkü sinemaya gitmek bile ulaşım krizine dönüşebiliyor. Sefer saatleri akşam erken bitiyor, bazı güzergâhlarda hiç otobüs yok. Arkadaşlarımızla buluşmak istesek, dönüş yolunu düşünmekten keyif alamıyoruz.
Sonra da bize “gençler neden asosyal?” diyorlar.
Bir genç olarak soruyorum:
Sizce gerçekten suç bizde mi?
Sosyal hayata karışmak istiyoruz, kültürel etkinliklere katılmak istiyoruz, şehirde aktif olmak istiyoruz. Ama önce otobüs gelmeli. Önce durağa bir çare bulunmalı. Önce “küçük şehirde ulaşım kolaydır” yanılgısından vazgeçilmeli.
🚍 Ulaşım Sadece Taşımacılık Değil, Bir Haktır
Ulaşım yalnızca bir araç meselesi değildir; erişimdir, eşitliktir, özgürlüktür.
Okula zamanında yetişemeyen öğrenciye ne diyelim? İş görüşmesine geciken bir genç için ne bahane uyduralım? Sadece birkaç otobüs değil burada eksik olan: Bir sistem, bir planlama, bir vizyon.
Evet, Karaman büyükşehir değil ama genç nüfusu her geçen yıl artıyor. Yeni yerleşim alanları açılıyor, kampüsler genişliyor, mahalleler çoğalıyor. Peki ulaşım buna ayak uyduruyor mu?
Cevap net: Hayır.
📌 Ne Yapılmalı?
Sefer saatleri gözden geçirilmeli, özellikle sabah ve akşam yoğunluğuna göre artırılmalı.
Alternatif ulaşım yöntemleri (bisiklet yolları, scooter paylaşım sistemleri) teşvik edilmeli.
Şehrin yeni gelişen bölgelerine yeterli ulaşım ağı kurulmalı.
Belediye gençlerle birlikte masaya oturmalı, ulaşım ihtiyacı sadece masa başında değil, durağın başında anlaşılmalı.
🗣️ Bir Genç Olarak Çağrım Var
Ulaşım sorunu sadece bir şehir içi problem değildir. Aynı zamanda gençlerin motivasyonunu, hayallerini, üretkenliğini etkileyen bir faktördür. Bizler geç kalmak istemiyoruz, hem derse hem hayata.
Sadece gitmek değil, varmak istiyoruz. Hayallerimize, hedeflerimize, geleceğimize… Ve bu şehirde yaşarken, ulaşmanın bu kadar zor olmaması gerektiğine inanıyoruz.
Belki sesimiz çok yüksek çıkmıyor ama bu yazı bir adımdır.
Bir gün otobüste değil, çözümlerde yerimiz olsun istiyoruz.