İnsanlar kendi geleceklerini kendileri karartır; ancak buna birde kurumlar dahil olduğunda toplumlar ve doğa kararır.

Karaman’ın kaderi su tasarrufu konusunda kararmaya doğru gidiyor.

Sağlıklı beslenmek istiyorsak gelecek nesillere temiz bir hayat kurmaları için tarımsal kaynakları kötü şekilde kullanmaktan vaz geçmeliyiz tarım alanlarının ve toprağın korunması su tasarrufu konusunda önlemlerin alınması gerekmektedir. Karaman kapalı bir havza olması nedeniyle yeraltı su kaynaklarımız çok uzun yıllarda oluşmaktadır ve yıllık yağış miktarı ortalama 343 mm olduğundan  tarımda ve içme suyu olarak kullanılan su miktarı mevcut rezervimizin çok üstündedir;

Bu nedenle içme suyu tasarrufları kadar tarımsal alanlarda kullandığımız sularda da bireysel ve kamusal tasarruflar ve tedbirler almamız gerekmektedir.

Bireyler kendi menfaatlerine göre su kullanım ve tasarruf yaptıklarından bunların yönlendirilmeleri, eğitimleri kurumların aktif bir şekilde toplumları düşünerek çalışmaları gerekir.         

Bu ürünlerin sulanmaları için ise çoğu çiftçinin tarlasında açmış olduğu su kuyuları kullanılmaktadır ancak daha önceleri yüz metreden çıkarılan su şimdi iki yüz üç yüz metreden  ancak çıkarılmaktadır bu kuyu açma çalışmaları devam ederse Karapınar’da olduğu gibi obruklar oluşarak bir gün bakmışız evimiz yok olmuş bir durum ile karşılaşırız.

Karaman için İbrala barajı hayati önem taşımaktadır 2011 yılında tamamlanan İbrala barajı 9 yılda su sızdırmaya başlayarak Karaman halkını hayal  kırıklığına uğratmıştır ve baraj boşaltılmıştır  sızdırmazlık  inşaatı 220 günde tamamlanarak su tutulmaya başlanmıştır 2020 yılında ciddi bir kuraklık yaşanmış olup ve tehlikenin işaretlerini vermiştir. Barajın kapasitesi 134 milyon metreküp baraja günlük su girişi yaklaşık 340 bin metreküptür bu hesaplamalara göre on üç ayda dolacak olan İbrala barajı 2021 yılında karaman çiftçilerine bir faydası görünmüyor.

Karaman’da ağırlıklı olarak Elma ,Mısır, Pancar Ayçiçeği ,Buğday, Arpa yetiştirilmektedir; bu tarımsal ürünlerin su ihtiyaçları ise :

Mısırın yıllık su ihtiyacı           560-670 mm

Elmanın yıllık su ihtiyacı          600-900 mm

Ayçiçeğinin yıllık su ihtiyacı    700–800 mm

Buğdayın yıllık su ihtiyacı        690 mm

Mandıralarda kullanılan sular başka bir tüketim alanı

Karaman’da yıllık yağış miktarı ise 343 mm ve tarımı yapılan ürünlerin su ihtiyacı  yağış miktarının iki üç katı bu durum daha ne kadar sürdürülebilir susuzluk yüzünden verim hızla  azalmakta çiftçiler maliyeti karşılayamaz duruma düşmektedir.

İlgili kurumların bir an önce tarımsal ürün planlaması yapılması gerekmektedir.  Su ihtiyacı fazla olan tarım ürünlerin su sıkıntısı olmayan bölgelerde yapılması mevcut olan elma bahçelerin kurumaması için planlamaların yapılması mısır ekiminin bir an önce yasaklanması veya sınırlandırılması gerekmektedir;Bu bölgede ise katma değeri yüksek, su ihtiyacı fazla olmayan aromatik bitkilerin yetiştirilmesi ve teknolojilerin kullanılarak verimliliğin artırılması için destek verilmesi ,boş arazilerin değerlendirilerek üretime katılması karaman insanı için faydalı olacaktır.

Sözün özü vakit geçirmeden harekete geçerek her canlıya hayat veren suyumuza sahip çıkalım parasını veririm kuyumu açarım kullanırım mantığından vaz geçmeliyiz.