Öncesi
Murat ve Hasan Amca , sıcak çaylarını yudumlarken biryandan da sıcak bir sohbete başlamışlardı.
- Öğrenci misiniz ? Diye sordu Hasan Amca. Hem biraz dinlenmek hem de aynı bankta oturduğu bu gençle sohbet etmek istiyordu.
- Hayır amca, askerden yeni geldim. Öğrencilik bitti çok şükür , dedi Murat.
- Hımm güzel. Hayatın dönüm noktalarından birindesin şu an. Hangi okulu bitirdin?
- Makine Mühendisliği okudum amca. Karaman'daki fabrikalara başvuru yaptım. Haber bekliyorum. İnşallah bir işe başlarım.
- Güzel , dedi Hasan Amca. Hayata atılmak üzere olan bir genç vardı karşısında. Duygulandı bir an. Yıllar öncesine gitti kafası..
Kamu yönetimi okumuştu Hasan Amca. Okuldan sonra baba mesleğine devam etmiş , aile işletmesine emek vermişti yıllarca. Bir yandan ticareti ilerletmiş bir yandan da okumasına devam etmişti. İş ile kitap okumayı birlikte götürebilen nadir insanlar arasındaydı Hasan Amca. Ara sıra köşe de yazdığı oluyordu haber sitelerinde.
- Ne üzerine başvurdun fabrika ya ? Ne iş yapacaksın?
- Bakalım amca ne iş olsa yapacağım. Acil çalışmaya başlamam lazım. Bu aralar fabrikalarda iş çok diyorlar..
Bu durum kafasını karıştırdı amcanın. Makine Mühendisiliği alanında değil de farklı bir alanda işe başlamak üzereydi bu genç.
- Neden branşında bir işe başvurmadın?
- Amca KPSS ye pek çalışma fırsatım olmadı. Memurluğu kaçırdık. Bakalım bir yerden başlayacağız.
- İngilizce nasıl?
- Aslında okulun İngilizce eğitimi güzeldi. Ancak biz kendimizi tam vermedik. Yine de temelimiz var gibi..
- Hımm. Anladım dedi Hasan Amca. Ama düşünmeye başladı bir yandan. Durum vahim gibiydi.
- Bilgisayar ve internetle aran nasıl?
- Güzel amca. İnternet ile ilgilenen arkadaşlarımız vardı. Biraz anlıyorum. Umarım ileride işime yarar.
Hasan Amca düşünmeye başladı . Onca eğitime rağmen hayata atıldığında ne yapacağını bilmeyen gencecik bir delikanlı vardı karşısında. Konuşmasına bakılırsa efendi bir gence benziyordu Murat. Ağırbaşlı hali davranışlarına yansımıştı. Ve sanki bir rehbere ihtiyacı var gibiydi.
devamı..