Siparişle 61 yıldır gömlek diken Karamanlı Celalettin Benli, modern tekstil sektörüne meydan okuyor. İşlerinin azaldığını söylese de müşterilerinin kendisinden vazgeçmediğini söyleyen Celalettin usta çırak bulamamaktan yakınıyor.
Tekstil sektörünün gelişmediği yıllarda ısmarlama usul dikilen elbiselerle insanlar günlük hayatına devam ediyordu. Karamanlı Celalettin Benli annesinin isteğiyle gömlek dikimini öğrendi. Benli, kendi adını taşıyan gömlekleri tam 61 yıldır sürdürüyor.
Doktor olmayı hayal eden Benli, ortaokulu bitirip, diğer okullara ise gitmediğini söyleyerek, “Okuyamadığım için annem gömlekçi Abdullah Bey'in yanına çırak verdi. Annemin gösterdiği yoldan ilerlemekten mutluluk duydum. İstanbul'a taşınınca da bir Rum ustanın yanında mesleğe devam ettim. Bir gün ustam Yunanistan'a gideceğini söyleyerek dükkanı satışa çıkarınca, parayı denkleştirip dükkanı devraldım ve hem İstanbul'daki ilk Türk ısmarlama gömlekçisi oldum.” dedi.
14 yaşından beri gömlek diken Benli, "Ismarlama gömlek yapan usta yok. Şu an gömlekçilik yapıyorum diyen arkadaşlar kalıpla yapıyor. Gömlek kalpla dikilmez. Kalıp bedenine göre yapılan gömlek kişilere uymaz. Ben direk ölçüyle yapıyorum. Göğüs, bel, göbek, kol ölçülerini ayrı ayrı alıp öyle dikiyorum. Ülkemizde birçok iş adamına gömlek yaptım. Altı cumhurbaşkanının gömleklerini ben diktim" şeklinde konuştu.
“20 YILDIR ÇIRAK BULAMIYORUZ”
İşlerinin azalmasından üzüntü duyan Benli, sözlerini şöyle sürdürdü:
"52 yıldır sürekli gömlek diktiğim müşterim var. Geçmişe göre işler zayıf gidiyor. Alışmış olan müşterilerimiz de olunca boş kalmıyoruz az da olsa gömlek dikiyoruz. Gençlerden gömlek diktirenler oluyor birçoğu da memnun kalıp diktirmeye devam ediyor. Epey usta yetiştirdim. Birçok çırağım Anadolu'da mesleğini sürdürüyor. 20 yıldır çırak bulamıyoruz, tezgahtarlığı tercih edenler var fakat sanatı öğrenmeye kimse gelmedi. Sanat öldü ölüyor. Konfeksiyonlar çoğaldığı için bize ilgi gitgide azaldı. İsterdim ki ısmarlama gömlek devam etsin ama maalesef bu meslek ölüyor."
KARAMAN'I İL YAPTI
Turgut Özal'a dair anılarını anlatan Celalettin Benli, o günleri şöyle aktardı;
"Her gömlek teslim ettiğimde, bir isteğin var mı diye sorardı. Ben 'sağlığınız efendim' derdim. O sefer 'var' dedim. 'Karaman il olsun' dedim. 'Bakacağım' dedi. Aradan 4 gün geçti ve özel kalemi beni aradı. 'İmzalar atıldı ilk sen işitiyorsun, plakanız 70, il oldunuz, gözünüz Aydın' diye. Yine bir gün gömlek götürdüm. 'On tane daha yapar mısın' dedi. Kumaş elimde kalmamıştı, 'İsviçre'den getiriyorum' dedim. Kumaşları Kaçak getirdiğim için fazla getiremiyorum. 'Pamuklu ithalatı yasak' dedim. Birkaç gün sonra gazetede 'Pamuklu ithalatı serbest oldu' diye yazıyor. Sonraki görüşmemizde, 'kaçak getirmekten kurtuldum' dedim. 'O senin eserin' dedi."