Karaman Eğitim-İş Sendikası Üyeleri kahvaltıda bir araya geldiler.<br /> <br /> Şube başkanı Mahmut Demir yaptığı konuşmada;<br /> <br /> ''5 Ekim 1966 günü ILO (Uluslararası Çalışma Örgütü) ve UNESCO'nun (Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Örgütü) ortak toplantısında ''Öğretmenlerin Statüleri Hakkında Tavsiye Kararları " kabul edilmiş ve bu kuruluşların Türkiye temsilcileri tarafından da imzalanmıştır. Bu toplantıda, öğretmenlerin okul ve toplum içindeki işlevleri ve öğretmen sorunlarını dile getiren çalışmalar uluslararası düzeyde ele alınmıştır. Tavsiye kararlarının alındığı tarihin yıldönümleri de Eğitim Enternasyonali'nin kararı ile 1993'ten bu yana tüm dünyada ve ülkemizde 5 Ekim “Dünya Öğretmenler Günü” olarak kutlanmaktadır.<br /> <div><br /> <br /> ILO, UNESCO ve Uluslararası Öğretmen Örgütlerinin katkılarıyla hazırlanan belgede, öğretmenlik mesleğine hazırlanma, eğitim politikası, öğretmenlerin ekonomik ve toplumsal durumu, hizmet ve çalışma koşullarını kapsayan 146 madde bulunmaktadır. Bu kararlar ilk kez Eğitim-İş Sendikası tarafından 1991 yılında yayımlanmış, fakat imzalanan 146 maddelik tavsiye kararları mevcut siyasi iktidar tarafından yayımlanmadan rafa kaldırılmıştır.<br /> </div> <div>Bugün ise 800 binin üzerindeki eğitim emekçisi çözüme kavuşturulmayan sorunlar nedeniyle umutsuz bir bekleyiş içerisinde 5 Ekim Dünya Öğretmenler gününü kutlayacaktır.<br /> </div> <div>Bilindiği gibi siyasi iktidar planlı ve bilinçli bir şekilde gerici ve piyasacı eğitim sistemini gerçekleştirmek için; 12 Eylül 2010 referandumu ile yargı bağımsızlığını ortadan kaldırmış, 652 sayılı KHK ile Milli Eğitim Bakanlığı’nın teşkilat yapısını değiştirerek Bakanlığın görevleri arasından, Atatürk İlke ve devrimlerine uygun programlar hazırlama görevini çıkarmış, 4+4+4 gerici eğitim yasasıyla da Öğretim Birliğine son darbeyi vurmuştur.<br /> </div> <div>Bu çerçevede okullarımız medreseye dönüştürülürken yasanın getirdiği yeni uygulamalarla, eğitim çalışanları üzerinde baskılar oluşturulmaktadır. İstanbul, Ankara, Antalya ve Adana’da birçok öğretmenimiz haksız yere sürgün edilmektedir.<br /> </div> <div>Yine Gezi parkı olayları bahane edilerek yurtsever, aydın, cumhuriyetçi, demokrat öğretmenlerimiz hakkında soruşturmalar açılırken, sözde “sivil itaatsizlik” adı altında Ortaçağ karanlığını andıran kara çarşafla derslere girenlere göz yumulmakta, hatta yaşananlara MEB’in başındaki Bakan “öğretmen kendine yakışanı giysin” diyerek cesaret verebilmektedir.<br /> </div> <div>Cumhuriyetin ilk yıllarında ekonomik ve sosyal statüsü en üst sıralarda olan öğretmenler, AKP iktidarı döneminde, itibarsızlaştırılmaya çalışılmış, açlık sınırına yakın bir ücrete mahkum edilmiştir. Dört kişilik bir aile için yoksulluk sınırı, Eylül 2013’te 3.361,71 lira olarak açıklanırken, bugün en düşük öğretmen maaşı 1.951 liradır. Ancak Başbakan ve onun Milli Eğitim Bakanları her fırsatta öğretmenleri aşağılamış, yaptıkları işi küçümsemiş, öğretmenlerin aldığı ücretin fazlalığından, çalışma saatlerinin de azlığından şikayet etmişlerdir.</div> <div>Oysa, Türkiye‘deki öğretmenler, OECD ülkeleri ile kıyaslandığında, toplumsal statüleri, ekonomik, sosyal ve özlük hakları açısından oldukça geri durumdadır. OECD’nin “Bir Bakışta Eğitim Raporu 2013”e göre Türkiye‘deki öğretmenler, diğer ülkelerdeki öğretmenlere göre çok daha fazla çalışmaktadır. Ülkemizde öğretmenin yıllık zorunlu çalışma süresi 1816 saat iken, OECD ülkelerinde, bu süre ortalama 1669 saattir. Türkiye’de öğretmenler, OECD ortalamasından her yıl yaklaşık 147 saat daha fazla çalışmakta; söz konusu fazla çalışmaya karşılık, diğer ülkelerdeki meslektaşlarına göre daha düşük ücret almaktadır.</div> <div>Eğitim-İş olarak; </div> <div>Eğitimin ulusal, bilimsel, laik ve kamusal esaslara dayandırılmasını, her aşamasında parasız olmasını, </div> <div>Öğretmenlerin sosyo-ekonomik statülerini yükseltecek önlemler alınmasını, </div> <div>Eğitim çalışanları arasında ayrımcılık yaratacak uygulamalara son verilmesini, </div> <div>Gerici, ırkçı ve bölücü kadrolaşmanın önlenmesini, eğitim yöneticiliği için nesnel ölçütlerin geçerli kılınmasını, </div> <div>Eğitim kurumlarımızın personel ihtiyacının gerçekçi bir biçimde belirlenerek, yeterli sayıda öğretmen ve yardımcı personel istihdam edilmesini, </div> <div>Ülkemizin koşulları göz önünde bulundurularak, yeni bir öğretmen yetiştirme sistemi geliştirilmesini, </div> <div>Eğitimde etnik kimlik ve mezhep-tarikat gibi kimlikleri öne çıkartacak ithal müfredat programları yerine, ulusal, laik, bilimsel ve halktan yana programlar uygulanmasını, </div> <div>Eğitim çalışanları ve tüm kamu çalışanlarının örgütlenme haklarının önündeki bütün engellerin kaldırılıp, grev ve toplu sözleşme hakkının tanınmasını İSTİYORUZ!''Dedi.</div>